-->

10/6/08

တမ္းတမွဳ




ေဆာင္းတြင္း၀င္လာၿပီမို. ဒီမွာ အင္မတန္မွ ေအးပါတယ္..။ မနက္ကိုဆို နည္းနည္းမွ မထခ်င္ပါ..။ ဒါေပမဲ့လည္း ၀မ္းစာေရးက ရွိေသးတာမို. မထခ်င္ထခ်င္ထ.. ေရမိုးခ်ိဳး အလုပ္သြားဖို.အတြက္ အေၿပးအလႊားၿပင္ဆင္ရပါတယ္..။ အလုပ္နဲ. က်မအိမ္နဲ.က ၁၀ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေရာက္ပါၿပီ..။ အပ်င္းၾကီးသူမို. တမင္နီးနီးကို ေရြးရွာထားရတာပါ..။ အိမ္ၿပင္ထြက္လိုက္ရင္ပဲ ေအးၿမတဲ့ေဆာင္းေလက မ်က္ႏွာကို ၿဖန္းကနဲ ၊ နားႏွစ္ဖက္ကက်င္ကနဲၿဖစ္သြား၊ အေအးဓာတ္က တစ္ကိုယ္လံုးကိုစိမ့္ကနဲ ၀န္းက်င္တခြင္မွာေတာ့ ၿမဴေတြဆိုင္းလို. ၿမန္မာႏိုင္ငံကို အရမ္းလြမ္းသြားပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ ဟိုမွာဆို မနက္ေစာေစာ ေဖေဖ၊ ေမေမ နဲ.တူတူလမ္းထြက္ေရွာက္ပါၿပီ။ က်မတို.အိမ္နားမွာ ေဘာလံုးအားကစားကြင္းရွိပါတယ္။ မနက္ကိုဆို ၂ ပတ္ေလာက္ပတ္ၿပီး အၿပန္မွာ ေမေမနဲ. ေစ်းလိုက္သြား ၊ လိုအပ္တာေလးေတြ ၀ယ္ခ်မ္းၿပီးၿပန္လာပါတယ္…။ေဖေဖကေတာ့ အရင္ၿပန္ႏွင့္ ပါတယ္..။

ေဖေဖက အညာကပါ။ အညာသူ အညာသားေတြဟာ သူတို. ေဒသရဲ. အစားအစာေတြကို အင္မတန္မွ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါတယ္။ အထူးသၿဖင့္ ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ ေခါပုတ္ေထာင္းစားၾကပါတယ္.။ နယ္မွာဆိုရင္ ေမာင္းေစာင္ၾကီးေတြနဲ. ေထာင္းၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ ေနရာအခက္အခဲေၾကာင့္ ေမေမက ဆန္ၿပာတဲ့ ဇေကာကိုသံုးပါတယ္။ ေထာင္းတန္ကိုေတာ့ ေဖေဖက မာလာကာကိုင္းေကာင္းေကာင္းကို သင္ပီး အေခ်ာသတ္ထားပါတယ္။ မနက္လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးအၿပန္ဆိုရင္ ေမေမက ေကာက္ညွင္းေပါင္းကို ေပါင္းၾကိဳင္ၾကီးနဲ.ေပါင္းထားပါတယ္။ တဖက္ကလည္း ႏွမ္းကို ဒယ္အိုးၾကီးထဲမွာ တရွဲရွဲ နဲ. ေလွာ္ေေနပါတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ ၿခံထဲမွာ မီးဖိုေနပါၿပီ။ ေမေမေစ်းက ၀ယ္လာတဲ. အာၿပဲေၿခာက္ ဒါမွမဟုတ္ ငရံ.ေၿခာက္ေတြကို မီးဖုတ္ေနပါၿပီ။ ေဆာင္းေလ အေ၀့နဲ. ေဖေဖရဲ. အာၿပဲေၿခာက္မီးဖုတ္နံ. ၊ေမေမရဲ. ႏွမ္းေလွာ္နံ.တို.ဟာ အိမ္တအိမ္ လံုးကို ေမႊးၾကိဳင္လွ်က္။ က်မတို.ေမာင္ႏွမ ေတြရဲ.၀မ္းၾကာၾကဳတ္ကို အင္မတန္မွကို ၿမဴဆြယ္ေနပါၿပီ။

ႏွမ္းေလွာ္ အညိဳေရာင္ေၿပာင္းသြားၿပီ ဆိုရင္ပဲ ငရုတ္ဆံုထဲကို ဆားအေလာ္ေတာ္ေလး နဲ.ေရာထည့္ၿပီး မညက္တညက္ေလးေထာင္း ရပါတယ္။ က်မတို.ကလည္း ေခါပုတ္ဆို အေသၾကိဳက္၊ ေဘးနားမွ ၾကိတ္ဖို.ေစာင့္ေနပါၿပီ။ ေကာက္ညွင္းေပါင္းက်က္ရင္ ပဲ ဇေကာထဲကို မညက္တညက္ႏွမ္းေလွာ္ကို ၿဖဴး ေကာင္ညွင္းေပါင္ကို အေပၚက ေလာင္းထည့္ပါတယ္။ ေဖေဖကလည္း သူ.ရဲ.မာလကာေထာင္းတန္ၾကီးကို ဆီသုတ္ေနပါၿပီ။ အေငြ.တေထာင္းေထာင္းနဲ. ေခါပုတ္ေထာင္းပြဲၾကီးစပါၿပီ။ ေခါပုတ္က စားလို.သာအသာေလး ေထာင္းရတာ အင္မတန္မွ မသက္သာလွပါဘူး။ ေကာက္ညွင္းဆိုေတာ့ အင္မတန္မွကိုစီးပါတယ္။ ေမေမက ေကာက္ညွင္းကို အညက္ညီေအာင္ လွိမ့္ေပးရပါတယ္။

ေထာင္းရတဲ့သူေရာ လွိမ့္ေပးတဲ့သူေရာ မသက္သာလွပါဘူး။ အေငြ.မေသခင္ ညက္ေအာင္ေထာင္းရတာကို။ ညက္ရင္ပဲ က်မတို.ေတြက အလားေတာ္ေလးေတြ စီၿပီး ဗန္းထဲထည့္ရပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ငေၿခာက္ဖုတ္ ဆီဆမ္းေလးနဲ. ေလြးလို.ရပါၿပီ။ ေခါပုတ္က ပူပူေႏြးေႏြးေလး စားေကာင္းသလို ၁ ပတ္ေလာက္ၾကာလို မာသြားရင္လည္း ဆီေလးနဲ. ေၾကာ္ၿပီးစားရင္လည္း အင္မတန္မွကိုစားလို.ေကာင္းပါတယ္။ ေဆာင္းေလရဲ. ေနာက္တေ၀့ အခတ္မွာ ၿမဴနံ.ေလးနဲ.အတူ လန္းဆန္းေသာ အေတြ.အထိေၾကာင့္ က်မရဲ. ငိုက္ၿမည္းတမ္းတမွဳေတြလည္း ေဆာင္းေလနဲ. အတူ လြင့္သြားၿပီး တေနတာရဲ. လုပ္ငန္းခြင္ကို စရပါေတာ့မယ္ရွင္။

1 comment:

Anonymous said...

မပန္းေရ ေခါပုတ္ကုိလာလြမ္းသြားတယ္ဗ်ာ။ မိသားစုခ်စ္စိတ္ေလးကို ပါျပသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေရးႏိုင္ရဲ့သားနဲ႕ ေရးပါဗ်။