ဟိုင္းလပ္မ်ား၏ရင္ခုန္သံ

ဟိုင္းလပ္မ်ားဆိုလို႔ ကားအေႀကာင္းဟုထင္လွ်င္မွားမည္။ လူအေႀကာင္းၿဖစ္သည္။ လူအေႀကာင္းမွ အသက္အရြယ္အရ၊ အေနအထားအရ အခ်ိန္တန္ေနေပမယ့္ ရင္ခုန္သံၿဖည့္ဘက္ ေနရာမွာလစ္လပ္ေနေသးတဲ့ လူပ်ိဳ(ႀကီး)၊ အပ်ိဳ(ႀကီး) ေတြအေႀကာင္းဟုဆိုလွ်င္ ပို၍တိက်ေပမည္။ အသက္ ၃၀ တန္းေတြဆိုေတာ့ အရြယ္လြန္ေနၿပီဟုမဆိုသာေသာ္လည္း၊ ဝါးနီးပိြဳင့္ (warning point) ကိုေရာက္ေနၿပီဆိုတာကိုေတာ့ လက္ခံရေပေတာ့မည္။ အရြယ္လြန္တာမဟုတ္ေတာ့ အရြယ္ ဟိုင္း တာဟုဆိုနိုင္သည္။ အခုလို ဟိုင္း လာတဲ့ အရြယ္မွာ ရင္ခုန္သံတစ္ၿခမ္း လစ္လပ္ ေနေသးတဲ့သူေတြမို႔ ဟိုင္းလပ္ မ်ားဟု တင္စားလိုက္ရၿခင္းၿဖစ္ေတာ့သတည္း…။

နယူတန္႔ရဲ သိပၸံအၿမင္နဲ႔ပဲ ႀကည့္ႀကည့္၊ ဘုရားေဟာ နဲ႔ပဲ ညွိညွိ၊ အေႀကာင္းတရားမရွိပဲ အက်ိဳးတရားမရွိ။ ထိုနည္းတူစြာပင္ ဟိုင္းလပ္တို႔မွာလဲ ဟိုင္းလပ္ၿဖစ္လာေစေသာ အေႀကာင္းမ်ားရွိေနသၿဖင့္သာ၊ ၿဖစ္ႀကရသည္မွာအေသအခ်ာပင္တည္း။ တစ္ဦးၿခင္းအေနၿဖင့္ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၿဖစ္နိုင္ေသာ္လည္း၊ အေၿခခံအားၿဖင့္ေတာ့ ၃ မ်ိဳးသာၿဖစ္သည္။

ပထမတစ္မ်ိဳးမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခ်စ္တဲ့စိတ္လြန္ကဲသူမ်ားၿဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခ်စ္တဲ့စိတ္ကမ်ားေနေတာ့ တစ္ဘက္လူအေပၚခ်စ္တဲ့စိတ္က ေကာင္းစြာမရွင္သန္ပဲ ပမာဏနည္းေနတတ္သည္။ သူတို႔မွာ တစ္ကယ္တန္း commit လုပ္ရမယ့္ အေရးႀကေတာ့ တြန္႕သြားတတ္ႀကသည္။ ဒီေတာ့ လက္တြဲေဖၚအမွန္တကယ္ရရွိဖို႔ရန္မွာ ေနွာင့္ေနွးေနတတ္ၿပီး ဟိုင္းလပ္မ်ားဘဝေရာက္လာႀကသည္။ ဒါကို အရပ္စကားနဲ႕ေတာ့ အေရြးလြန္တာ ဟုဆိုတတ္ႀကသည္။

ဒုတိယတစ္မ်ိဳးက်ေတာ့ အင္မတန္ခ်စ္သည္၊ အလြန္ခ်စ္သည္။ နူးညံ့ ထိရွလြယ္စြာ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ခ်စ္သည္။ သို႕ေသာ္ အေပးအယူမွ်တေအာင္ခ်စ္ဖို႔က်ေတာ့ မတတ္ၿဖစ္ေနသည္။ ဒီေတာ့ အခ်စ္ခံရတဲ့ တစ္ဘက္လူမွာအခက္အခဲၿဖစ္ေစေတာ့သည္။ ဒါ့ေႀကာင့္လည္း ကိုယ္ကခ်စ္ပါလွ်က္ လက္တြဲေဖၚမၿမဲပဲ ဟိုင္းလပ္ၿဖစ္လာရေလသည္။

တတိယအုပ္စုက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳးၿဖစ္သည္။ သူတို႕က်ေတာ့ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ ခ်စ္သူ၊ခင္သူ၊ၿမတ္နိုးသူ ကိုေတြ႔ခဲ့သည္။ တစ္သက္တာလက္တြဲေဖၚအၿဖစ္ဆံုးၿဖတ္ၿပီးစြဲစြဲၿမဲၿမဲတြဲခဲ့ႀကသည္။ သို႔ေသာ္ နွစ္အေတာ္ႀကာမွ၊ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင့္ ဖူးစာမဖက္နိုင္ပဲ လမ္းခြဲခဲ့ႀကရသည္။ လက္ရွိအသက္အရြယ္၊ အလုပ္အကိုင္ နွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားအရ ေနာက္တစ္ေယာက္ေတြ႕ဖို႔ရာ သိပ္မလြယ္ေတာ့။ ဒီလိုနဲ႔ ဟိုင္းလပ္ ၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္ခဲ့ႀကရသည္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိသားစုအေရးေတြရွိလို႔၊ မိဘ လုပ္ေကၽြးေနလို႔၊ အပူမရွာခ်င္လို႔၊ အခ်ိန္မတန္ေသးလို႔ စသည္ၿဖင့္ အေႀကာင္းၿပခ်က္ေပးႀကသည္။ သို႔ေပမယ့္ ေလာကီကို စိတ္ကုန္သြားတာ မဟုတ္သ၍ေတာ့၊ ေၿပာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးအစား ၃ မ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ဆက္စပ္ေနသည္ခ်ည္းသာၿဖစ္ေတာ့ သတည္း..။

ဟိုင္းလပ္ ေတြမွာ အသက္အရြယ္ရလာသည္နဲ႔အမွ် သူ႔အလိုလိုေတြ႕ႀကံဳလာရတတ္ေသာ ၿပႆနာေလးမ်ားရွိေနတတ္သည္။ ဒါကလည္း အခ်ိန္နဲ႔အမွ်ေၿပာင္းလဲေနေသာပတ္ဝန္းက်င္မွာ မေၿပာင္းလဲပဲက်န္ရက္ခဲ့ႀကသူတို႔ ႀကံဳေတြ႕ရတတ္ေသာ သေဘာသဘာဝပင္ၿဖစ္ေတာ့သည္။ အိမ္ေထာင္ၿပဳရမယ့္အရြယ္တန္းေတြေရာက္လာႀကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က အေပါင္းအသင္းေတြမွာ အိမ္ေထာင္ရက္သားက်ကုန္ႀကၿပီ။ မိသားစုဘဝထဲမွာ ႀကိဳးစား၊ ရုန္းကန္၊ လႈပ္ရွားေနႀကရၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕အားလဒ္ခ်ိန္ေတြဆိုတာလဲ မိသားစုအတြက္သာၿဖစ္ေတာ့သည္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဟိုင္းလပ္ေတြအတြက္ အေဖၚရွားပါးစၿပဳလာၿပီ။ ဟိုင္းလပ္ၿခင္းအေပါင္းအသင္းၿပဳၿပန္ေတာ့လည္း စရိုက္သဘာဝၿခင္းက သဟဇာတၿဖစ္ဦးမွကိုး။ ကိုယ့္ထက္ငယ္ရြယ္သူေတြနဲ႔သြားေပါင္းေတာ့ေရာ အလြယ္မွတ္လို႔။ သူတို႔သေဘာလိုက္မေပါင္းနိုင္လို႔ကေတာ့ ဒီလူပ်ိဳႀကီးဟာ အင္မတန္ဂြက်တယ္။ ဒါေႀကာင့္ လူပ်ိဳႀကီးၿဖစ္ေနတာ ဆိုတာမ်ိဳး။ ဒီအပ်ိဳႀကီးဟာ အလြန္ ဇီဇာေႀကာင္တယ္၊ ဒါ့ေႀကာင့္လဲ ေယာကၤ်ားမရတာ ဆိုတာမ်ိဳး မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ေတြ႕ၿပီသာမွတ္ေပေရာ့။ အစကတည္းက တသီးပုဂၢလေနတတ္သူေတြအတြက္ မေထာင္းသာလွေပမယ့္၊ အေဖၚနဲ႔ အေပါင္းနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေနတတ္သူေတြအတြက္ႀကေတာ့ သိသိသာသာၿဖစ္လာႀကေတာ့သည္။ ဒါ့အၿပင္ ဟိုင္းလပ္ေတြမွာက သူတို႔ရွာတဲ့ဝင္ေငြကို တစ္ကိုယ္ေရတစ္ကာယ မပိုလွ်ံသည့္တိုင္ေအာင္ ေလာက္ေလာက္ငငေတာ့ရွိေနတတ္ႀကသည္။ ဒီေတာ့ ဟိုအိမ္ေထာင္ရွင္ေတြလို ရုန္းရ ကန္ရ လည္းမရွိေလေတာ့ အေတာ္ကေလးကို အားႀကၿပန္တယ္။ အဲဒီမွာပဲ သူမ်ားေတြအတြက္ရွာပါးပစၥည္းၿဖစ္တဲ့ အားလဒ္ခ်ိန္ေလးေတြဟာ ဟိုင္းလပ္ေတြရဲ႕ဘဝထဲမွာေတာ့ အထီးက်န္ ၿငီးေငြ႕စရာ အခ်ိန္ေတြအၿဖစ္နဲ႔ ေပါေပါမ်ားမ်ားရွိေနတတ္ႀကၿပန္ပါေရာေလ။ ႀကာေတာ့လည္း ဟိုင္းလပ္ေတြမွာ ကြန္ၿပဴတာက အခန္းေဖၚ၊ အင္တာနက္က သူငယ္ခ်င္း၊ ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္က မိတ္ေဆြ၊ ဂ်ီေတာ့က စကားဝိုင္း ၿဖစ္လာႀကေတာ့တာမဆန္းဘူးေပါ့။

ဟိုင္းလပ္ေတြမွာ ေနာက္ထပ္ေတြ႔ရ၊ ႀကံဳရတဲ့ ကသိကေအာက္ၿဖစ္စရာကိစၥတစ္ခုက ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြရဲ႕ အလကားမတ္တင္း ေပးတတ္ႀကတဲ့ အႀကံၿပဳ ေမးခြန္းေတြပါပဲ။ ေမးတဲ့သူေတြဘက္က အေၿခခံအားၿဖင့္ေကာင္းေစခ်င္စိတ္နဲ႔လာတတ္ေပမယ့္၊ စခ်င္ေနာက္ခ်င္တဲ့သေဘာေလးေတြလည္း ကပ္ပါလာတတ္ေသးေတာ့ အေၿဖမရွိေသးတဲ့ေမးခြန္းေတြအတြက္ ဟိုင္းလပ္ေတြခမ်ာမွာ ေအာက္သည္းေအာက္သက္ၿဖစ္ရေတာ့၏။ ဘယ္ေတာ့လည္းစားရမွာတုန္း၊ ေနာက္က်ေနၿပီေနာ္၊ မေတြ႕ေသးဘူးလား၊ ဆိုတဲ့ ေနာက္ေတာက္ေတာက္ပံုစံကတစ္မ်ိဳး။ ကိုယ့္အသက္ ၅၀မွာ သား၊သမီးအသက္က ၁၈ေက်ာ္ေနမွေနာ္..၊ မဟုတ္ရင္ေတာ၊့ ဆိုတဲ့ နည္းပညာပိုင္းဆန္ဆန္ သံုးသပ္ခ်က္ေတြက တစ္ဖံု။ အသက္ႀကီးလာရင္ ေဆးေပးမီးယူ၊ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ေလးေတာ့ရွိမွဟ၊ တစ္ေယာက္ထဲဆို တံုးလံုးလဲေတာ့ မခက္လား ဆိုတဲ့ ဂရုဏာသေဘာေလးက တစ္ဘာသာ၊ ႀကားရတတ္စၿမဲပင္။ ဒီလိုစကားလံုးေတြကို နားမလည္တာ၊ လက္မခံနိုင္တာ မဟုတ္ႀကေပမယ့္၊ ဟိုင္းလပ္ေတြမွာလည္း ၿပန္ေၿပာစရာစကားကမဲ့ေနတတ္ႀကစၿမဲ။ မခ်ိသြားေလးၿဖဲၿပီး အဟင္း..ဟင္း… ပရိုမိုးရွင္းခ်ၿပီးေတာ့ကို အၿမန္ရွာေနတာ၊ ေနာက္နွစ္မွမေတြ႔ေသးရင္ေတာ့ ရတာပဲေပါ့ေလ၊ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြ ေဝေဝဆာဆာနဲ႔ကိုရွာေနတာပါပဲ၊ စသည္ၿဖင့္ ၿပန္ေၿဖရေအာင္လည္း အခက္မဟုတ္လား..။ ၿဖစ္ခ်င္လို႕ၿဖစ္ေနႀကတာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ေၿပာၿပီးၿပီပဲ....။

ဒီႀကားထဲ တစ္ခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြကလုပ္လာတတ္ႀကေသးတယ္။ အိမ္ရွင္မေတြလုပ္ပံုႀကည့္။

“တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ရံုးကၿပန္ရင္ ခ်က္ရ ၿပဳတ္ရ ေလွ်ာ္ဖြတ္ရ၊ အိမ္ရွင္းရ၊ အိမ္ကလူ မနက္ရံုးအမွီဟင္းေလးၿပန္ေႏြးရ၊ ကေလးကတစ္ဖက္နဲ႔ မလြယ္ပါဘူးကြယ္..။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းပဲေအးပါတယ္၊ တစ္ကိုယ္တည္း အပ်ိဳႀကီး၊ အပူအပင္ကင္းတယ္….။” ဆိုတာမ်ိဳးေတြလာေၿပာတတ္တာ။ ဟိုင္းလပ္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ဘဝကိုပဲ သူကပဲၿပန္အားက်ေနသေယာင္ပါးစပ္ကေၿပာေပမယ့္လို႔၊ ခ်ိဳးလာတဲ့ အခ်ိဳးက၊ အဲဒီလိုဒုကၡေလးေတြကိုက သာယာဖို႕ေကာင္းေနတာ အပ်ိဳႀကီးရဲ႕၊ ညည္းလဲ ႀကိဳးစားဦး လို႔ေၿပာခ်င္မွန္းကသိသာေနေရာ။ အဲသလိုပင္ပမ္းတာေလးကိုမွ ေယာကၤ်ားနားကပ္ေၿပာလိုက္ရရင္ သုခေတြကိုေဝလို႔… ဒါေတြညည္းမသိပါဘူးေအ… ဆိုတဲ့ အထာမ်ိဳးကလည္း ကိုင္ထားတတ္ေသးတာ။ အိမ္ေထာင္ရွင္အထီးေတြကေရာဘာထူးလို႕တုန္း။

“မိန္းမယူထားတာ ဒီတစ္ခုေတာ့ေကာင္းတယ္ကြ၊ စားခ်ိန္ေသာက္ခ်ိန္မွန္တယ္၊ စားရေသာက္ရတာလည္း အဆင္ေၿပတယ္ေလ။ အဝတ္အစားဆိုလဲ သူထုတ္ေပးထားတာ ဝတ္လိုက္တာရံုပဲ။ အိမ္ခန္းေလးလည္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္၊ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲတုန္းကေတာ့ ရႈပ္ပြေနတာကိုး…” ဆိုတာမ်ိဳးေတြလုပ္လာတတ္တာ။ “မင္းေရာ၊ မရွာေသးဘူးလား။ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနေတာ့မွာလား” ဆိုတာေလးေတြကပါလာတတ္ၿပန္ေရာ။ တစ္ခုေတာ့ ေကာင္းတယ္ကြ ဆိုၿပီး သူ႔မိန္းမေကာင္းေႀကာင္းေၿပာသြားလိုက္တာ နားေထာင္ေနရတဲ့ ဟိုင္းလပ္ေမာင္ေမာင္မွာ ၿပန္ေၿပာဖို႔ေတာင့္ အခြင့္ကမရ။

အေနာက္တိုင္းမွာဆို အသက္ ၄၀ ေက်ာ္လာတဲ့ ေယာကၤ်ားလူပ်ိဳေတြဟာ ေမးခြန္း ၃ခုကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဆက္တိုက္ေမးတာခံရတတ္သတဲ့။ ပထမက How old are you? ေပါ့။ ေၿဖတဲ့သူက ၄၀ ေက်ာ္ေနေႀကာင္းေၿဖမိတယ္ဆိုရင္ပဲ Are you married? ဆိုတဲ့ ဒုတိယေမးခြန္းက ကပ္ပါလာတတ္သတဲ့။ အဲဒီမွာမ်ား No, not yet. လို႔ေၿဖမိရင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးေမခြန္းႀကီးကို ႀကံဳရပါေတာ့သတဲ့။ အဲဒါကေတာ့ Are you gay? ဆိုပဲ..။

ဒီလိုနဲ႔ ႀကာလာေတာ့ ဟိုင္းလပ္ေတြဟာ လူ႔ဘဝမွာ လုပ္ရမယ့္ တာဝန္တစ္ခုကို မထမ္းေဆာင္လို႔ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ အၿပစ္တင္ခံေနရသေယာင္၊ လုပ္နိုင္စြမ္းမရွိလို႔၊ မလုပ္ဝံ့လို႔ ဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔ အထင္ၿမင္ေသးခံေနရသေယာင္ သူတို႔စိတ္မွာထင္ဟပ္လာတတ္ႀကပါေရာ..။ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕လြမ္းမိုးမႈေႀကာင့္ ငါမ်ား တစ္ခု၊ ခုမွာယြင္းေနေရာသလားဆိုတဲ့ အေတြးေတြလည္းဝင္လာတတ္ပါေရာေလ။

အမွန္ေတာ့ ဟိုင္းလပ္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာမေတြးႀကည့္လို႔ပါ။ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာေတာင္ေကာင္းေနေသးတယ္ဆိုတာ မၿမင္မိေသးတာပါ။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ လူ႕ဘဝမွာ လူရယ္လို႔ၿဖစ္လာရင္ အိမ္ေထာင္သားေမြး ကိစၥကို တာဝန္တစ္ခုလိုထမ္းေဆာင္ႀကရတယ္ဆိုတာကေတာ့ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္တစ္ခုပါ။ အဲဒီလိုထမ္းေဆာင္ခ်င္ေအာင္လဲ သဘာဝတရားႀကီးက အဲဒီအိမ္ေထာင္သားေမြးကိစၥေတြထဲမွာ ႀကည္နူးမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ အသိုက္အၿမံဳရဲ႕ေႏြးေထြးမႈ ဆိုတဲ့မက္လံုးေတြကိုေပးထားပါတယ္။ ဒီတာဝန္ေတြကို မထမ္းေဆာင္သူေတြအတြက္ေတာ့ အဲသည္မက္လံုးေတြမရနိုင္တာေတာ့ အေသအခ်ာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္၊ ဒီတာဝန္ဆိုတာကလည္း စမိရင္ ဆံုးတယ္မွမရွိပဲကိုး..။ သားသမီးလူလားေၿမာက္လို႔ ၿပီးမယ္မထင္နဲ႔ဦး၊ ေၿမးေလးေတြ ထိမ္းရဦးမွာ။ ၿပတ္ေအာင္ၿဖတ္မယ္ဆိုေတာ့ လြယ္သလား။ ဘယ္မွာလဲ ဘဝရဲ႕ေနဝင္ခ်ိန္အတြက္ ၿပင္ဆင္ဖို႔၊ သံသရာခရီးအတြက္ေရာ အခ်ိန္ေပးနိုင္ပါ့မလား..။ တာဝန္ေတြက စခဲ့ၿပီကိုး။ ဒုတိယ အရြယ္ကတည္းက စခဲ့လိုက္တာ၊ ကိုယ့္မိဘ ေတြၿပန္ႀကည့္ဖို႔ေတာင္ခပ္ခက္ခက္မဟုတ္လား။ စိတ္ကေတာ့ရွိပါရဲ႕၊ သို႕ေပမယ့္ အေမတို႔က ဘုရားဖူးမသြားရလဲ အိမ္ကဘုရားဖူးလို႔ရတာပဲ။ ကေလးေတြ ေက်ာင္းစရိတ္က မရွိမၿဖစ္မဟုတ္လား။ အေဖ့က၊ ကိုယ့္အကၤ်ီတစ္ပါတ္ႏြမ္းေလးေတြ ဝတ္ရပါတယ္။ အေဖတို႔ကဘယ္မ်ားသြားစရာရွိတာမွတ္လို႕။ မိန္းမက မိန္းမ ဆိုေတာ့ဝတ္ခ်င္စားခ်င္မွာ၊ ဝယ္ေပါ့ကြာ..။ ကေလးေတြ လူတစ္လံုး၊ သူတစ္လံုးၿဖစ္ဖို႔ဆိုတာလည္း ခုေခါတ္မွာရွာနိုင္ပါမွ။ သားသမီးေတြ ေစာေစာအရြယ္ေရာက္ေတာ့ လည္း၊ ေၿမးကေလးေတြကသံေယာဇဥ္တြယ္ရၿပန္တယ္။ သူတို႔က ကေလးေမြးဖူးတာမဟုတ္ေတာ့ အဖြားလုပ္သူကပဲ အစစအရာရာေပါ့ ဆိုတာမ်ိဳးၿဖစ္ၿပန္ေရာ။ အဲ…. ဟိုင္းလပ္ၿဖစ္ရတာ နွစ္ေတြနည္းနည္းႀကာလာေတာ့မွ၊ ကံေကာင္းတယ္ဆိုမလား၊ ကံဆိုးတယ္ဆိုမလား၊ ဖူးစာရွင္ေတြ႕ေရာဆိုပါေတာ့။ သာလို႕ေတာင္ခက္ေတာ့မွာေနာ္..။ ထမ္းရမယ့္တာဝန္ႀကီးက ပခံုးေပၚေရာက္လာၿပီ။ ကိုယ္ကအသက္ကေလးရလာေပမယ့္ ကေလးေတြကငယ္ေနေသးေတာ့၊ ေသသြားမွာေတာင္ သူမ်ားထက္ပူရပင္ရၿပန္ေရာ။ ဟိုင္းလပ္ဘဝ ႀကာႀကာေနခဲ့စဥ္က မိဘကိုၿပန္ႀကည့္နိုင္ခဲ့ၿပီပဲထား၊ သူ႕ခမ်ာ အသက္ရလာမွ သားစာ၊ သမီးစာရွာရေဖြရ၊ ရုန္းကန္ရနဲ႔ ေသဖို႔ေတာင္ မေတြးရဲ။ အေသတတ္ဖို႔၊ ၿပင္ဆင္ဖို႕၊ သံသရာအတြက္စဥ္းစားဖို႔…အင္း… ေဝးပါတယ္ေလ။

ဒီေတာ့ ဒီတာဝန္ေတြဟာ လံုးဝမယူပဲ ေနလို႔ရပါသလား။ ရပါေသးတယ္။ ေနာက္က်မွသာ ေကာက္ခါငင္ကာ မယူမိဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီတာဝန္ေတြ မယူရင္ေတာ့ သူနဲ႕တြဲလာတတ္တဲ့ သာယာမႈ၊ ႀကည္နူးမႈ ဆိုတဲ့ မက္လံုးေတြေတာ့မရတာအေသအခ်ာေပါ့ေလ။ အဲဒီတာဝန္ေတြနဲ႕ လံုးခ်ာလည္လိုက္ေနတဲ့ အိမ္ေထာင့္ရွင္ေတြက ဒါကိုၿမင္ခ်င္မွၿမင္နိုင္ေပမယ့္ ဟိုင္းလပ္ေတြကေတာ့ ၿမင္ေအာင္ႀကည့္သင့္တယ္ေနာ္။ အထူးသၿဖင့္ ကိုယ္က ေနာက္က်မွစမယ္ စိတ္ကူးေနရင္ေပါ့ေလ။ ဒီတာဝန္ေတြကို မယူပဲ ဒို႕ကေတာ့ မေနနိုင္ေပါင္ေဟ့..ဆိုရင္ေတာ့ အၿမန္သာ စ ႀကေပေတာ့။ ၿဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔သာ စတင္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားႀကေပေတာ့။ အဲ… သိပ္ေနာက္က်သြားရင္ေတာ့၊ မၿပင္ဆင္ရခင္ အေသဦးလိမ့္မယ္ေနာ။

အဲသည္တာဝန္ေတြမယူေတာ့ ဘာေတြ ဆိုးႀကိဳးရွိနိုင္ပါသလဲ။ ရွိပါတယ္။ ဒုတိယအရြယ္မွာ အထီးက်န္ဆန္ေနပါ့မယ္။ ဒါကေတာ့ ေရွာင္လႊဲလို႕မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္အရြယ္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ အားလဒ္ခ်ိန္ေတြကို အထီးက်န္အခ်ိန္ေတြအၿဖစ္ကုန္လြန္ေစမလား။ ဒါေတာ့မၿဖစ္ေသသင့္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ကာ ပတ္ဝန္းက်င္အက်ိဳးရွိေအာင္ တစ္ခုခုလုပ္မလား။ ဘဝေနဝင္ခ်ိန္ကို တစ္ကိုယ္တည္းၿဖတ္သန္းဖို႔ရာႀကိဳတင္ၿပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ေနမလား။ သံသရာအတြက္ေကာင္းေအာင္လုပ္မလား။ ကိုယ့္အေပၚပဲမူတည္ပါၿပီ။ ေကာင္းေနၿပီေနာ္။ ဟိုသူေတြမွာ ဒီလိုေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြမရွိဘူးရယ္။ ကိုယ့္မွာက ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္။ တတိယအရြယ္ေရာက္ၿပီဆိုပါေတာ့။ ေသခ်ာတယ္၊ ေဆးေပးမီးယူ မရွိပါဘူး။ ဘုရားသြားေက်ာင္တက္ တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ။ ဘာၿဖစ္ေသးလဲ။ ကိုယ္က ေဆးကို ကိုယ့္ဖာသာယူနိုင္ေအာင္စီစဥ္ ၿပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီမဟုတ္လား။ ဘုရားသြားေတာ့ေရာ တစ္ေယာက္ထဲဆိုပိုေတာင္ ၿပတ္ေသးတယ္။ ေတာေတာင္ထြက္ဖို႔မလိုဘူး။ ေတာထြက္တယ္ဆိုတာ ေနာက္ကလိုက္မဲ့သူေတြရွိလို႕ ၿဖတ္ရတဲ့သေဘာပဲ။ ကိုယ့္မွာက ၿဖတ္စရာအေထြအထူးမရွိေလေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲေနရင္ေတာင္ ေတာထြက္ၿပီးသား။ ၿပီးေတာ့ ဘဝေနဝင္ခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥက၊ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာ၊ မၿပဳတာ၊ သား၊သမီး ရွိတာ၊ မရွိတာနဲ႕မဆိုင္ဘူးေနာ္..။ ကိုယ့္ကံႀကမၼာနဲ႕ပဲဆိုင္တယ္။ အိမ္ေထာင္ဘက္က ကိုယ့္ထက္ေစာေစာ လြန္ခဲ့ရင္လည္း၊ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းၿဖစ္မွာပဲ။ သား၊သမီး ဆိုတာက ခုေခါတ္မွာပိုေတာင္ အားမထားေလာက္ေသးတယ္။ ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ေပမယ့္ အသက္ႀကီးမွ တစ္ေယာက္တည္း တိုက္ခန္းေလးထဲမွာ အိမ္ငွားေတြ အေဖၚၿပဳေနရရွာတဲ့ လူႀကီးေတြ၊ စကၤာပူမွ ဒုနဲ႕ေဒးေနာ္။ ကဲ… ဒုတိယ အရြယ္မွာ ဟိုသူေတြကသာသေယာင္ထင္ရေပမယ့္၊ တတိယအရြယ္မွာေတာ့ ဘယ္သူမွ မသာေတာ့ဘူးေနာ္။ ကိုယ္ကႀကိဳၿပင္ဆင္ထားတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ ဟိုင္းလပ္ေတြကေတာင္သာေနတာအမွန္ပဲမဟုတ္လား။ ကဲ.. ေနဝင္ခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီတဲ့ ကိုယ့္မွာက ပူပင္ၿပီးခ်န္ခဲ့ရမယ့္သူမရွိဘူး။ ရွာထားခဲ့တဲ့ဟာေတြ သံုးမကုန္ရင္ အက်ိဳးၿပဳလိုက္ဦး လိုအပ္ေနသူေတြကို။ ေသခါနီး ငိုသံမႀကားရင္ ၿငီမ္းၿငီမ္းခ်မ္းခ်မ္းေသရတယ္မွတ္။ ကိုယ္ကသာ အဲဒီအခ်ိန္အတြက္ ၿပင္ဆင္ထားၿပီးသားဆိုရင္ ေသရမွာကို ေႀကာက္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဟိုေတြခမ်ာမွာေတာ့ အေမြေတြခြဲရ၊ မွာတမ္းေတြေၿခြရ၊ ၿပင္ၿပင္ဆင္ဆင္လဲ အခ်ိန္က မေပးနိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့၊ ေတြးသာႀကည့္ေတာ့။

ေလာကႀကီးက တရားမွ်တပါတယ္။ သူက အေကာင္းနဲ႔ အဆိုးဆိုတာကိုတြဲေပးေနက်ပါ။ အိမ္ေထာင့္ရွင္ေတြရဲ႕ဘဝမွာ ေကာင္းတာေတြရွိသလို ဆိုးတာေတြရွိတယ္။ ဟိုင္းလပ္ေတြမွာလဲ ဒီလိုပါပဲ။ ဒီေတာ့ကာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘာမ်ားမွားေနသလဲ မေတြးပါနဲ႔၊ မမွားပါဘူး။ မွန္ေအာင္ၿမင္တတ္ဖို႕ပဲလိုတာပါ။ တစ္ခုပဲသတိထားပါ။ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို အထီးက်န္အခ်ိန္ေတြအၿဖစ္ မကုန္ဆံုးေစပါနဲ႔။ ကိုယ္က အိမ္ေထာင္သားေမြးတာဝန္ကို မယူထားေတာ့ ဒီေနရာမွာေတာ့ သူမ်ားထက္ပိုၿပီးအားထုတ္ၿပင္ဆင္ရပါလိမ့္မယ္။ ၿပင္ဆင္ပါ။ တတိယအရြယ္အတြက္ၿပင္ဆင္ပါ။ ေနဝင္ခ်ိန္အတြက္ နားခိုရၿပင္ဆင္ပါ။ သံသရာခရီးအတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ၿပင္ဆင္ပါ။ မိဘေတြကိုတတ္နိုင္သေလာက္ေထာက္ပံ့ပါ။ ကိုယ့္ေႀကာင့္ သူတို႔ အိုဇာတာေကာင္းသလို ကိုယ္လဲ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္လြန္မွေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး ေကာက္ခါငင္ကာ အိမ္ေထာင္သားေမြးဘဝထဲေရာက္မသြားေအာင္ေတာ့ဂရုစိုက္ေပါ့ေနာ။ အဲ.. ယူမယ္ဆိုလဲ…။ ေၿပာခဲ့ၿပီးတဲ့အတိုင္း ၿမန္ၿမန္ေလးဆရာေရ႕ေပါ့။ အဲ… တာဝန္ေတြလဲ မယူခ်င္၊ ၿပင္ဆင္တာေတြလဲ ေပါ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ ဟိုင္းလပ္ႀကီးေတြကေတာ့ ဇတ္သိမ္းမလွနိုင္ဘူးထင္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြမွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ အခြင့္အလန္းေတြကိုယ့္ဆီမွာရွိေနၿပီဆိုတာကို ၿမင္တတ္၊ ယူတတ္၊ ဖမ္းဆုပ္တတ္၊ အသံုးခ်တတ္ဖို႕သာလိုပါတယ္ဆိုတဲ့ အေႀကာင္းေၿပာရင္း……….. က်ေနာ္လဲ.. ဟိုင္းလပ္ ပါပဲဗ်ာ..